به گزارش روابط عمومی معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مراسم چهلمین روز درگذشت زنده یاد اکرم حافظ القرآن، همکار دلسوز مرکز مشاوره و سلامت روان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران، در فضایی معنوی و با حضور جمعی از مسئولان، همکاران معاونت فرهنگی و دانشجویی و خانواده ایشان برگزار شد.

در این آیین، دکتر محمد حسین پور غریب، معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه، ضمن ابراز تسلیت مجدد به خانواده شادروان حافظ القرآن، بر اهمیت نقش آفرینی انسان ‌ها در اجتماع تأکید کرد و خاطرنشان ساخت: "هر انسانی که به دنیا می‌آید، دو وظیفه ذاتی بر عهده دارد؛ یکی رشد فردی و دیگری کمک به اعتلای جامعه. نوع مسئولیت اهمیت ندارد، بلکه حس مسئولیت و اهتمام ورزیدن به انجام شایسته آن کار حائز اهمیت است. اگر با این رویکرد پیش برویم، در هر جایگاهی می‌توانیم در آبادانی و پیشرفت جامعه نقش‌آفرین باشیم."

معاون فرهنگی و دانشجویی به ذکر ویژگی‌های برجسته شخصیتی همکار فقید پرداخت و تصریح کرد: "به عنوان فردی که افتخار آشنایی هشت ساله با ایشان را داشتم، می توانم گواهی دهم که مرحومه حافظ القرآن با نظم و مسئولیت پذیری مثال زدنی، فراتر از شرح وظایف اداری خود عمل می کرد. حتی در روزهای پایانی حیات که برای پیگیری روند درمان، نیازمند مرخصی بود، نگران بود که مبادا امور محوله بر زمین بماند و کار دانشجویان معطل شود. این روحیه، نشان‌دهنده فرهنگ والای خانوادگی ایشان است."

عضو هیئت رئیسه دانشگاه افزود: "این گونه افراد هستند که سازمان و کشور را بنا می کنند؛ انسان هایی که کارهای به ظاهر کوچک را با تعهد و احساس مسئولیت به بهترین نحو به سرانجام می رسانند. شادروان حافظ القرآن در مرکز مشاوره، به عنوان حامی و التیام بخش دردهای دانشجویان شناخته می شد و با دلسوزی و مسئولیت پذیری بی مانند به ایفای وظایف خود می پرداخت. همزمانی این مراسم با ایام سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نیز، نشان از طینت پاک و روحیه معنوی ایشان دارد."

دکتر پورغریب در پایان سخنان خود، با آرزوی صبر جمیل و اجر جزیل برای خانواده مصیبت دیده، اظهار داشت: "این درد فراغ برای خانواده ‌شان بسیار دشوار است، چراکه جایگاه افراد نیکو پر نمی شود و فقدان ایشان همواره احساس خواهد شد. از همه عزیزان می خواهم که نسبت به دوستان و همکاران خود مهربان تر باشیم... باید با هم مهربانی، عطوفت و درک بیشتری رفتار کنیم." دکتر پورغریب در خاتمه با آرزوی عاقبت بخیری و مرگی با عزت برای همگان، به ویژه همکاران، ابیاتی از اشعار ژاله اصفهانی در رثای آن زنده یاد قرائت و فضای معنوی مراسم را دوچندان کرد.

بشکفد بار دگر لاله رنگین مراد، غنچه سرخ فرو بسته دل باز شود، من نگویم که بهاری که گذشت آید باز، روزگاری که به سر آمده آغاز شود، روزگار دگری هست و بهاران دگر، شاد بودن هنر است، شاد کردن هنری والاتر، لیک هرگز نپسندیم به خویش، که چو یک شکلک بی جان شب و روز، بی خبر از همه خندان باشیم، بی غمی عیب بزرگی است که دور از ما باد، کاشکی آینه ای بود درون بین که در آن خویش را می دیدیم، آنچه پنهان بود از آینه ها می دیدیم، می شدیم آگه از آن نیروی پاکیزه نهاد، که به ما زیستن آموزد و جاوید شدن، پیک پیروزی و امید شدن، شاد بودن هنر است گر به شادی تو دل های دگر باشد شاد، زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست، هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود، صحنه پیوسته به جاست، خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.

تجلیل از سی سال خدمت صادقانه

در بخش دیگری از این آیین، دکتر بی‌تا عظیمی، رئیس مرکز مشاوره و سلامت روان دانشجویان، طی سخنانی با ارج نهادن به خدمات شایسته شادروان حافظ القرآن اظهار داشت: "مرحومه حافظ القرآن به مدت سی سال در معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران، خالصانه و مسئولانه در خدمت دانشجویان بود و زحمات بسیاری را متحمل شد. ایشان از همان آغاز فعالیت، با حس مسئولیت‌پذیری و دلسوزی عمیق برای دانشجویان تلاش کرد و در مرکز مشاوره که همواره با مسائل و بحران‌های مختلفی مواجه است، شاهد تلاش‌های مستمر و شبانه‌روزی ایشان برای حمایت همه‌جانبه از دانشجویان بودیم. شادروان حافظ القرآن در تمامی بحران ها، با تدبیر، هوشمندی و درایت مثال ‌زدنی، به حل مسائل می پرداخت."

دکتر عظیمی در پایان، ضمن تقدیر از حضور خانواده مرحومه، بیان کرد: "از خانواده ایشان بسیار سپاسگزاریم که در این مراسم حضور یافتند تا خاطرات و لحظات مشترک با آن عزیز از دست رفته را گرامی بدارند. اندوه فقدان ایشان بسیار سنگین است و به یاد شعر حکیم سعدی شیرازی می‌گویم: 'سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز، مرده آن است که نامش به نکویی نبرند.'"